Zoekt....

Afgelopen week mocht ik voor het tweede jaar op rij in Ierland op een congres 'iets doen'. 

Nu is Ierland best groot, dus om het iets specifieker te maken, ik was in Cork.

Nu is 'iets doen' ook niet echt specifiek, dus om dat ook wat meer te concretiseren zal ik even vertellen dat ik er een workshop mocht verzorgen. Vorig jaar heb ik daar samen met een collega een 'keynote speach' verzorgd (voor degenen die niet zo vaak naar congressen gaan: dat is één van de hoofdlezingen) en dat was best aardig bevallen. 

Dat ging destijds zo goed, dat ik een staande ovatie kreeg. Alleen kan ik me dat niet herinneren, omdat ik niet wist hoe snel ik van het podium af moest komen. Ik heb dus niet al die klappende mensen aangekeken, maar was druk bezig met mijn sprint, weg van het spreekgedeelte.

Vorig jaar was ik druk op zoek gegaan naar het stadscentrum van Cork, want iedereen die hoorde dat ik daarnaartoe ging was uiterst jaloers: Cork was zó'n leuke stad! En dus ging ik op weg naar het centrum.

Met het richtingsgevoel van een overreden slak, kwam ik daar nooit aan. Sterker nog, ik eindigde in de gevangenis, die nu overigens een museum is. Maar het centrum van de stad heb ik nooit gezien.

Dus dit jaar wilde ik persé een nieuwe poging ondernemen. 

Zo gezegd, zo gedaan.

Ik liep zowaar de goede kant op, en na een paar kilometer begon het 'cats and dogs' te regenen. 

(wist u overigens dat geen hond die uitdrukking daar gebruikt en dat dat gewoon iets is dat wij, domme Hollanders,  hier op school leren???)

Na een half uur en geen droge vezel meer aan mijn lijf kwam ik in het centrum aan. 

Cork, city of welcomes. Ik voelde me in dit centrum alles behalve welkom, maar dat terzijde.

Ik had gevonden wat ik zocht.

Zoekt..... en gij zult vinden. 

Maar dat wil nog niet zeggen dat datgene wat je vindt, ook daadwerkelijk datgene was wat je zocht!