....schijnt de zon...
En toen ik wakker schrok in het vliegtuig en me humeurig afvroeg wie er toch met dat felle lichtje in mijn ogen zat te schijnen, was ik meteen wakker.
Mijn emotie schoot van irritatie level tien naar ontroeringslevel tweehonderd.
Want oh jee, sinds ik de wereld in mijn camera probeer te vangen lijkt het wel alsof niet alleen de wereld van alledag voor me opengaat, maar ik word ook nog eens een sentimentele zak hooi.
Ik roep ineens de hele dag: 'oh wat mooi', 'oh, wat gaaf', 'jeetje, dat is mooi, dat is echt genieten'.
Ik wist echt niet dat de wereld zo mooi was.
Mensen die me wat beter kennen, krabben zich bedenkelijk op hun hoofd en vragen me, bij een reeks van dit soort uitspraken achter elkaar, met een serieuze blik in hun ogen of het wel goed met me gaat en of ik wel genoeg slaap en wanneer mijn volgende afspraak met mijn behandelaar gepland staat.
Maar mensen, maak jullie maar geen zorgen hoor: alles gaat goed.
Misschien zelfs in sommige opzichten wel beter dan ooit.
Ik heb het spreekwoord gewoon nooit goed begrepen.....het is niet achter....het moet zijn:
Boven de wolken, schijnt de zon!
Maar Suzanne, ik krijg juist de indruk dat je je beter voelt dan ooit. Je schrijft lichter, luchtiger, tegen humor aan en soms er overheen en alles voelt hier vrolijk en warm. Stemmig, zeg maar. En als dat echt zo blijkt te zijn, dan zeg ik hard hoera, want ik gun je dat van harte.
BeantwoordenVerwijderenHé Suzanne,
BeantwoordenVerwijderenZit nog eens op je log te kijken naar jouw plaatjes. Als ik deze zie moet ik gewoon even slikken, is echt keimooi! Wordt toch maar eens tijd dat ik ook eens ga vliegen...
Als je je eens beroerd voelt en je kijkt hier naar, dan voel je je weer beter! Mag ik 'm ook kopiëren? Wil 'm ook graag voor mezelf afdrukken.