Eén dag na les 2 van de cursus, mocht ik voor werk naar Noord-Duitsland afreizen, Kropp om precies te zijn. Ik zou daar één van de dingen gaan doen, die ik het liefste doe: een workshop geven over stemmenhoren.
Als je dat wat je graag doet mag combineren met iets anders wat je graag doet (reizen), dan kun je met recht zeggen dat je een bevoorrecht mens bent.
Mijn reizen door Duitsland verlopen over het algemeen met een overstap in Station Kölln. En ik kan u vertellen dat ik dat sinds deze fotocursus geen straf meer vind.
Iedere keer opnieuw heb ik daar ruim een half uur overstaptijd (mits de trein op tijd is, maar het is gelukkig geen NS) en deze keer begon ik bijna te hopen dat mijn vervolgtrein een fikse vertraging zou hebben.
Station Kölln heeft veel mooie elementen, het was lastig om er daar maar één van te kiezen voor de huiswerkopdracht. (Gelukkig heb ik mijn blog, waar ik als ik dat wil meer kan laten zien.)
Station is Kölln is mooi, en hoewel niemand me hier kent, kijken ook hier mensen me weer aan alsof ik gek geworden ben. Ze vragen nog net niet wanneer mijn volgende afspraak met mijn hulpverlener is, maar ik zie de nodige wenkbrauwen omhoog gaan als ik weer eens op mijn knieën val voor een paal, voor stoeltjes of voor andere doodsimpele dingen...
Laat ze maar denken, op een station heeft tenslotte ieder zijn eigen verhaal en bestemming!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten