Tea topic: Waar kijk je als eerst naar bij een man/vrouw?

Kijk.... Dat vind ik nou eens een makkelijke vraag! En een makkelijke vraag betekent voor mij dat ik er, zonder al te veel te hoeven denken, een antwoord op weet.

Ik ben helemaal weg van ogen, dus dat is waar ik altijd het eerst naar probeer te kijken. Aan ogen kun je namelijk zoveel zien! 

Ik weet niet of het echt een uitdrukking is, of dat ik het ooit ergens op een poster heb zien staan, maar ik denk dat 'de ogen zijn de spiegeltjes van de ziel' een waarheid als een koe betreft.

In iemands ogen kun je zoveel aflezen: is iemand moe, is iemand blij of juist verdrietig. Is iemand boos, verbaasd. Noem het maar op, je kunt het aan iemands ogen zien. 

Je kunt aan iemands ogen zien of hij ergens warm voor loopt, of juist niet. Ogen kunnen stralen, of dof zijn. Ze kunnen spreken of juist heel erg hard zwijgen. Ogen zijn de meest fascinerende onderdelen aan iemands lijf. (Ok, ok, er zijn er nog een paar...)

Daarnaast kunnen ogen ook gewoon zó mooi zijn! 

En dat is voor mij persoonlijk wel eens een valkuil, want stop een paar mooie lichte, felle ogen in een ietwat getinte huid en ik denk dat ik verdrink! Dan ben ik op slag verliefd, puur op die ogen.

Helaas hoort er bij die ogen vaak ook nog de rest van een persoon die kan praten en dingen kan doen....

Dan is mijn verliefdheid doorgaans snel over!

Tea topic: Denk je dat er op een dag buitenaardse wezens landen?

Als ik deze vraag lees moet ik stiekem een beetje lachen, ik zal straks uitleggen waarom. 

Ik weet het antwoord niet zo goed. Ik heb de neiging om ja te zeggen. 

Feit is dat er andere planeten om ons heen zijn, ik denk zelfs nog veel meer dan we tot nu toe ontdekt hebben. 

Het feit dat er op sommige planeten geen leven schijnt te zijn, voor zover de onderzoekers dat tot nu toe hebben kunnen zien, is voor mij persoonlijk niet het bewijs dat het er ook niet daadwerkelijk is. 

Ik geef toe dat ik veel te weinig weet van de manier waarop dat onderzoek gedaan wordt, maar stel dat zo'n 'onderzoeksding' midden op een mega ijsmeer landt, of midden in een mega woestijn en daar dagen, maanden, jaren rondrijdt, zonder ook maar iets van leven te zien? Dan kun je concluderen dat er niks is, maar wie weet is er aan de andere kant van die planeet juist wel een 'city that never sleeps', juist omdat de andere kant onbewoonbaar is. Wie zal het zeggen?

En omdat er op één planeet (of een paar) geen leven lijkt te zijn, wil toch nog niet zeggen dat dat voor alle bestaande (en nog te ontdekken) planeten geldt? 

Ooit is deze planeet, denk ik, ook als kale, onbewoonde planeet begonnen. En of je nu in evolutie of in de bijbel gelooft, ooit kwam er leven. Hoe dat blijft de vraag, die laat ik in het midden, feit is dat het ooit op de een of andere manier begonnen is. Waarom zou dat voor andere planeten niet gelden???

Het feit dat wij, de mensheid, ooit voet op de maan hebben gezet, is voor mij een teken dat het wellicht ook ooit wel eens andersom kan zijn, of misschien zelfs wel al eens geweest is, wie zal het zeggen. Gewoon omdat ik het niet zie of gezien heb, wil niet zeggen dat het er niet is of niet bestaat toch?

Waarom moest ik nou stiekem lachen bij deze vraag?

Heel simpel... Ik kijk wel eens om me heen naar de bevolking om me heen, kijk en luister naar hen en kan dan soms echt niet onder het idee uitkomen dat deze wezens toch echt van een andere planeet gevallen moeten zijn....

Maar dat is niet aardig... Ik weet het!

Tea topic: wanneer vind je iemand oud?

Dit vind ik toch wel een interessante vraag. Ik merk dat ik het antwoord niet echt goed weet.

Toen ik nog écht een kind was en me niet alleen zo gedroeg, was iedereen die meer dan 5 jaar ouder was toch wel erg oud. Was je meer dan 10 jaar ouder dan was je stokoud en was je meer dan 15 jaar ouder, dan was je toch op z'n minst een dinosauriër!

Maar als ik nu met jongeren werk, dan merk ik vaak dat IK tegenwoordig de dinosauriër ben en dat is soms best even wennen want mijn hoofd voelt zich nog helemaal niet zoveel ouder als de jongeren waarmee ik werk.

Over 2 weken ongeveer ben ik 40 jaar oud, volgens mijn geboorteakte dan.

En dat vind ik best knap, want ik beloofde mezelf ooit dat ik nooit. 30 zou worden. Ik ben dus, zeg maar, al flink over datum.

Terug naar de vraag: wanneer vind je iemand oud? Ik denk dat ik daar geen leeftijd aan kan plakken, maar dat ik ook kijk naar hoe iemand in het leven staat en kan functioneren. Iemand kan 98 zijn en nog vol levenslust zitten en positief zijn, die vind ik dan al snel minder oud, dan als ik soms naar mezelf kijk: nog geen 40, vaak grumpy en negatief en een totaal gebrek aan energie en levenslust.

Ik denk dat ik iemand pas oud vind als de persoon zowel oud van lijf als van geest is, maar ja.... Wanneer dat is??? Dat weet ik dus niet.

Één ding weet ik wel heel zeker: wat ik oud vind verandert naar mate ik zelf ouder word!