Het is vrijdagochtend en aangezien ik nu een officieel contract heb en 20 uur per week 'vol moet maken', haast ik me, ondanks alweer een slapeloze nacht, naar kantoor.
Ik mis de bus, omdat ik (alwéér) zonodig mijn nieuwe hobby moest beoefenen: fotograferen, waardoor ik de tijd vergat en het grote rood witte Veolia monster in mijn ooghoek voorbij zie scheuren, dus besluit ik te gaan wandelen, maar daardoor kom ik natuurlijk wel later op kantoor aan.
Bij binnenkomst besluit ik in het voorportaal dat ik nog niet genoeg gewandeld heb, tenslotte is het maar 40 minuten lopen van huis naar werk en die ene verdieping kan ik dan ook nog wel per trap afleggen. Ik ben tenslotte niet echt lui, ik doe maar alsof !
Ik gooi de deur open richting trappenhuis, wil doorlopen naar de volgende deur, en ineens valt mijn oog op de grond....
Niet letterlijk natuurlijk, dat zou een rotzooi geven, maar er verschijnt een grote glimlach op mijn gezicht en ik haal voor de zoveelste keer tijdens deze wandeling mijn camera uit mijn zak.
Aan het einde van de regenboog..... begint mijn werkdag!
Geweldig. Geen pot met goud maat een dag met een gouden randje. Leuk gevonden.
BeantwoordenVerwijderen