Ik ben dol op de winter.
Zodra er vlokjes sneeuw uit de lucht beginnen te vallen,
dan word ik zo blij als een kind!
Mijn brein begint dan ineens op topsnelheid te werken
en dat wil best wat zeggen,
want het staat normaal al niet bepaald stil.
Sommige mensen krijgen (vooral in het hoge noorden)
zodra het echt koud wordt, last van koorts.
De Elfstedenkoorts welteverstaan.
Ik niet.
Ik krijg last van de 'sneeuwcreatiekoorts'.
Een gewone sneeuwpop vind ik saai
en dus wil ik andere dingen van sneeuw bouwen.
Denk aan de zandsculpturen-, of de ijssculpturen festivals,
zo iets, maar dan van sneeuw
en iets minder professioneel natuurlijk.
In mijn hoofd ontstaan de wildste ideëen, maar zoals zo vaak,
blijft het slechts bij ideëen en komt er van die uitvoering
bar weinig terecht.
Waarom is dat toch zo?
Omdat er ergens een stemmetje (een niet hoorbare dit keer)
in mijn hoofd zegt, dat in de sneeuw spelen en sneeuwpoppen
bouwen voor kinderen is en als ik naar buiten ga om dat dus te doen,
de hele buurt wel over me zal gaan kletsen.
En hoewel ik vrijwel niets met mijn buren heb en het me (volgens mij)
weinig doet wat mijn buren van me vinden,
doet het me waarschijnlijk toch meer dan ik denk,
anders ging ik wel naar buiten!
Hoe dan ook, tot nu toe zijn er nog geen sneeuwcreaties uit
mijn handen gekomen.
Maar toch geniet ik van het winterse weer.
Want ook de natuur doet zijn best om mooie creaties te maken!
Dat doe ik Moeder Natuur niet na!!!
