Wederom een macro (of is het een detail?) opname...
Geen idee, het is in ieder geval mijn horloge en mijn horloge is heel belangrijk voor me.
Om te beginnen is mijn horloge, of in ieder geval stukjes ervan, geel. Geel is mijn lievelingskleur. Je zag het al in mijn schoenen, mijn usb stick is geel en zelfs mijn auto is tegenwoordig van het soort geel dat je op de foto ziet, ik pas mijn omgeving dus perfect aan mijn horloge aan.
Veel mensen kijken tegenwoordig op hun telefoon als ze willen weten hoe laat het is, ik niet. Als ik mijn horloge een dag vergeet om te doen (omdat ik haast heb) dan voel ik me naakt.
Mijn horloge is tevens ook mijn wekker. Dat heeft voor en nadelen, afhankelijk van welke kant je het benadert.
Het alarm op mijn horloge gaat maar één keer af, besluit ik dan om nog twee tellen te blijven liggen en donder ik weer in slaap, dan kom ik dus te laat, snoozen is met mijn horloge dus geen optie.
Ik ben gehecht aan mijn horloge. Soms misschien wel iets te veel.
Voordat ik deze kreeg (lees: kocht) had ik een horloge waarvan de wijzerplaat licht gaf in het donker (zonder op een knopje te duwen). Ik was verrukt van dat ding en toen het onrepareerbaar kapot ging ben ik dagen van slag geweest en heb de ogen uit mijn kop gejankt. Tot ik dit horloge tegenkwam.
Maar ook een horloge voelt zijn biologische klok tikken.
Daarom ben ik nu al aan het tweede gele horloge bezig.
Gelukkig hadden ze deze nog wel in het assortiment!
Gelukkig hadden ze deze nog wel in het assortiment!
Je zult maar een obsessie hebben!
Suzanne, je kunt je vast niet voorstellen dat ik zonder horloge door het leven ga. Ook zonder agenda. Soms geeft dat conflicten maar meestal ga ik die handig uit de weg. Ik vind het wel een mooi beeld: dat je je omgeving aan dat horloge aanpast. Uurwerktrouw, mooi nieuw woord voor van Dale.
BeantwoordenVerwijderen