Tea topic: hou je meer van honden of van katten?

Wat is dat nou toch voor een vraag????

Ik ben een 100% hondenmens. Niet dat ik een hond heb overigens, maar als ik een huisdier moest hebben, dan zou het een hond zijn. En dan wel een échte hond, die je kunt kloppen zonder dat hij al zijn chiwafwafferige botjes breekt, of meteen naar de andere hoek van de kamer vliegt. 

Nee, als ik een hond wil, dan gaat mijn voorkeur uit naar een grote lobbes! Een Sint Bernard achtige hond! Dat lijkt me wel wat. 

Maar ja, voor een hond moet je zorgen, die moet je uitlaten (ah!!!!!! Bewegen!), daar moet je tijd voor maken en ze beperken je vrijheid.

Nu kan ik gaan en staan (en terugkomen) waar en wanneer ik maar wil, maar als er thuis zo'n beestje op je zit te wachten, dan moet je daar ook van alles voor regelen en rekening mee houden en dat vind ik dan toch weer heel ingewikkeld. Stiekem ben ik wel heel erg aan mijn vrijheid gehecht.

Daarnaast is mijn huis gewoon niet groot genoeg (en te vol) voor een grote hond, er is geen tuin en ik moet al kotsen bij het idee dat ik met zo'n heel dun plastic zakje zo'n verse, warme, net gedraaide hondendrol op moet pakken, die waarschijnlijk ook nog eens niet in mijn hand past!

Katten zijn wat dat betreft schijnbaar een stuk makkelijker. Ze hebben een kattenbak, die ze, mits jij hem goed schoonhoudt, ook nog eens schijnen te gebruiken. Ze kunnen langere tijd alleen zijn, want ze vinden jou toch maar saai. Je hoeft ze niet uit te laten, ze hebben alleen een vensterbank nodig (bij wijze van spreken). En aangezien ze negen levens schijnen te hebben en altijd op hun pootjes terechtkomen, gaat een kat véél langer mee als hij het balkon op weet te glippen en besluit over de veel te lage balustrade van de derde verdieping te kieperen.

Maar toch vind ik katten maar eng. Ik vind het sluiptijgers! Ik vind ze geniepig, gemeen en ik kan ze niet voorspellen, dat is misschien nog wel mijn grootste probleem.

En ik weet heus wel dat een hond ook niet te voorspellen is, want het blijven dieren, dat klopt. Laat ik het dan anders formuleren: ik kan katten niet 'lezen', terwijl me dat met een hond toch wel vrij aardig lukt.

Hoe dan ook, een kat komt er hier zeker niet in! Ook al zijn ze nog zo schattig als ze klein zijn. Kleine sluiptijgers, worden grote sluiptijgers (tenzij ze van dat balkon afdonderen) en zijn dan in mijn ogen per definitie niet meer leuk, lief, schattig, of wat dan ook!

Kortom: nee, ik heb geen hond, maar ik ben wel absoluut 100% een hondenmens. 

Tea topic: wat zou je laatste avondmaal zijn?

Een beetje een 'vreemde' vraag, zo op de allereerste dag van een nieuw jaar. Op nieuwjaarsdag denk ik niet meteen aan het feit dat vandaag wel eens de laatste dag zou zijn en ik dus een laatste avondmaal zou moeten kiezen en nuttigen. 

Ik gok dat het probleem met een laatste avondmaal ook vaak is, dat je niet weet dat het je laatste avondmaal gaat zijn. Tenzij je natuurlijk weet dat je leven (op welke manier dan ook) de volgende dag gaat eindigen. Maar als dat zo is, dan weet ik weer niet zo zeker of je hoofd wel staat naar het uitkiezen van iets wat je lekker vindt of dat je eten überhaupt nog lekker vindt.

Maar goed.... Stel dat ik ooit weet dat mijn laatste avondmaal er aan komt en ik mag ook nog een gerecht kiezen voor deze happening, dan vrees ik dat ik niet zo heel lang na hoef te denken. En hoewel ik dolgraag allerlei gezonde alternatieven zou willen hebben, blijft het een feit dat ik toch het allermeeste houd van de verkeerde soorten voedsel. 

Geef je mij de keuze tussen biefstuk en speklap, dan zal ik kiezen voor de speklap. Mag ik kiezen tussen mayonaise of ketchup, dan wordt het toch echt de meest vette mayonaise! 

En zo kies ik iets te vaak voor het 'verkeerde', vettige alternatief.

Daarom ben ik ook veel en veel te zwaar waarschijnlijk, want als het om bewegen gaat kies ik toch ook meestal het gemakkelijke (verkeerde) alternatief: bankhangen.

Maar wat maakt het eigenlijk uit op zo'n moment? Als je tóch weet dat het na deze maaltijd afgelopen is met je, dan maken de (lange termijn) gevolgen ook niks meer uit toch? Je hoeft je niet meer druk te maken over afvallen, diëten, verkeerde vetten, kankerverwekkende stoffen enzovoorts. 

Dit gegeven in mijn achterhoofd hebbende, geef ik dan ook vol overgave mijn antwoord:

Doe mij maar vette Spareribs met cocktailsaus waarbij ik moet uitkijken dat ik niet ook m'n vingers ga afkluiven!

Smakelijk eten!