dinsdag 12 juli 2016

Samenleving???

Als je me echt zou kennen, dan zou je weten dat ik momenteel behoorlijk geïrriteerd in mijn flatje zit te zitten. 
Waarom?? Omdat ik vind dat me onrecht is aangedaan, of met twee maten gemeten wordt, of in ieder geval dingen niet helemaal kloppen. Laat ik het uitleggen, dan kunt u zelf oordelen of ik een enorme zeikerd ben, of dat er misschien wel een punt zit in mijn irritatie.

Twee weken geleden ongeveer ging hier boven de deurbel. Dat gebeurt niet zo vaak en dus deed ik enigszins verbaasd de deur open. 
Tot mijn nog grotere verbazing stond er een meneer van de woningbouwvereniging voor mijn neus. En geloof me: die laten zich hier niet gauw zien sinds hun 'project voor een jaar' (hun kantoor in één van de woningen onderin mijn flat) is opgeheven.

Hij vertelde me dat 'ze' hadden gezegd dat ik verantwoordelijk was voor het doosje met oud papier beneden op de brievenbussen. Ik had geen idee wie 'ze' dan wel precies waren, maar de informatie klopte, dus dat gaf ik ook toe. Ik legde uit dat ik deze doos (LxBxH: 35x23x10cm) daar neer had gezet omdat sinds er in hun voormalige kantoor (g)een nieuwe bewoner woonde (een ander verhaal) degene die daar de brievenbus leeg kwam halen, alle rotzooi bovenop de brievenbussen kwakte. En als er één schaap over de dam is, dan volgen er al gauw meer en al heel snel werd het een grote puinhoop. Nu is dit toevallig ook mijn huis en ik ergerde me aan die puinhoop (en voor ik iets een puinhoop noem, moet het best erg zijn). Mijn huisgenoten erop aanspreken hielp niet en dus zette ik dat doosje er neer in de hoop dat mensen in ieder geval het fatsoen zouden hebben om hun oud papier in dat doosje te gooien. Dat gebeurde niet altijd, dus dan deed ik het op mijn weg naar boven voor hen en eens per maand, als het oud papier opgehaald werd, leegde ik het doosje in mijn eigen verzameling oud papier en zette het braaf aan de straat. Zo werd de puinhoop enigszins beperkt. 

De meneer knikte begrijpend en zei toen: "maar het mag niet in verband met de brandveiligheid." En ok, prima, daar heeft hij gelijk in, dus ik zei hem dat ik best bereid was om het doosje weg te halen, maar of hij dan wel even regelmatig langs wou komen om te zien hoe het er dan uitzag. Hij begreep het, ik hoefde het niet te verwijderen, maar hij zou de bewoners aanspreken op hun gedrag. Ik lachte inwendig, wenste hem in gedachten veel succes. 

Nu hebben we ook een bewoner die het niet zo belangrijk vindt om zijn of haar afval op te ruimen. In de kelder onder de trap en op andere plekken in de kelder kan toch ook? Dan heb je er in ieder geval zelf geen last meer van. 
Ongeveer een jaar geleden is de ruimte onder de trap ontruimd en heeft de bewoner van wie het afval was hier een boete voor gekregen. 
Ik zou dan toch denken dat je je lesje wel geleerd hebt, maar dan denk ik verkeerd blijkbaar. 
Ik wees de meneer op de vuilnis die weer in de kelder lag en dat dat gezondheids technisch (met warm en nat weer) niet zo handig was, nog losstaand van het ongedierte en de stank. Hij was op de hoogte en zou ook daar de andere bewoners op aanspreken. Prima, succes..

En hoewel de meneer heel vriendelijk en correct was en wat 'mijn doosje' betreft gewoon gelijk had, merkte ik dat ik toch van slag was: ik voelde me op mijn vingers getikt, terwijl ik eigenlijk alleen probeerde goed te doen. En ik ben niet zo'n ster in loslaten. 

Afgelopen maandag was het doosje verwijderd, en mijn 'op de vingers getikt gevoel' keerde terug...

Vandaag kwam ik terug thuis en het was een warme dag hier in het zonnige zuiden. Ik deed de voordeur open en de stank van vuilnis kwam me tegemoet, nog meer dan anders. En dus besloot ik door naar beneden te lopen om eens te kijken wat de stand van zaken m.b.t. de vuilniszakken was en ik zag dat in plaats van geslonken, de stapel vuilnis verdubbeld was! En toen..... Toen knapte er iets....

Vooral ook omdat de fiets van het buurjongetje weer eens voor de brievenbussen tegen de trap geparkeerd stond (en dit is eigenlijk de helft van de week zo).
En dan is het een kwestie van seconden vóór ik compleet opgefokt ben...

En zo geschiedde.. Want leg me eens uit hoe een klein doosje dat bovenop de brievenbussen staat en dus niemand in de weg staat als ze in geval van brand het gebouw moeten verlaten (tenzij je graag net als Spider-Man langs de muren en ramen klautert) een brandveiligheidsprobleem vormt en een fiets die continu in het trappenhuis geparkeerd staat niet???

Sorry, ik kan daar niet zo goed tegen, ik kan niet zo goed tegen onrechtvaardigheid, vooral ook niet omdat ik niet goed weet waar ik met mijn 'klacht' terecht kan, aangezien ons aanspreekpunt is overleden.....

foto's: eigen creaties.

2 opmerkingen:

  1. Je irritatie is volkomen begrijpelijk. Het vervelende is dat dat gevoel zo lang blijft hangen. Bij mijn tenminste en bij elk dingetje komt dat weer boven... heel irritant.

    En om nu te zeggen... ach.. laat het toch.. werkt niet hè?

    Liefs,
    Nathalie

    BeantwoordenVerwijderen
  2. je snapt het helemaal Nathalie.
    Leuk dat je weer langs komt!

    BeantwoordenVerwijderen