Vandaag is voor mij zo'n dag.
Het is vandaag 26 oktober 2015 en het is dus eigenlijk de verjaardag van mijn oma.
Probleem is alleen: oma is al meer dan 20 jaar dood.
Sommige mensen snappen niet zo goed dat ik nu, 20 jaar later, nog steeds ieder jaar rond haar verjaardag (en sterfdatum idem dito) heel verdrietig ben. En dat is prima, niemand anders dan ik hoeft het te snappen.
Het is ook niet iets dat bewust gebeurt. Er zijn jaren bij, dat ik zonder te weten waarom me op die dagen onbestemd verdrietig en rot voel, zonder eigenlijk te weten waarom. Als ik later op de kalender kijk, dan kom ik er achter dat het 'weer zover was'.
Mijn oma was voor mij een geweldig mens!
Ik ging steeds bij haar logeren en dat was heel fijn.
Niet dat we super gekke of bijzondere dingen deden, maar toch voelde ik me altijd heel bijzonder als ik bij haar mocht logeren. Ik had 'mijn eigen kamer' (die ik deelde met alle andere logé's, but hey, who cares?), met mijn favoriete slaapzak (die heb ik nog steeds, al valt hij van ellende uit elkaar). We speelden kniffel (yahtzee, voor de niet Duitsers onder u) en kaartten veel.
Ik voelde me altijd gewoon even heel bijzonder als ik bij haar was.
En vandaag is het dus weer haar verjaardag. Ze zou 94 zijn geworden vandaag (als ik me niet vergis).
Er gaat nog steeds geen dag voorbij dat ik niet even aan haar denk.
Toen ze overleed heb ik wat spulletjes van haar gekregen. Ik kreeg o.a. de slaapzak, die ik nog steeds heb, maar die bijna uit elkaar valt van ellende. Ik kreeg haar koelkast die ik twee jaar geleden heb moeten vervangen, nadat ik daar de ogen over uit mijn kop heb gehuild. En ik kreeg haar magnetron, die nog steeds in de keuken staat en het nog prima doet, al heeft hij maar twee standen.
Vandaag ga ik proberen om niet verdrietig te zijn om oma, zoals ik dat ieder jaar eigenlijk wel probeer.
Vandaag ga ik proberen haar leven en alle mooie momenten die we samen hadden te vieren.
Oma kijkt vast wel ergens toe.
Oma, gefeliciteerd!
Helemaal niet gek. Juist ontzettend lief (en herkenbaar) Jouw oma is zo te lezen gewoon een bijzonder mens geweest en je had vast veel langer van haar gezelschap willen genieten (en zij vast ook van jou) en dus is het ook logisch dat je bij haar stilstaat. Op haar verjaardag blij dat er x aantal jaar geleden zo'n fijn mens geboren is en bij de sterfdag het x aantal jaar gemis. Geniet van de mooie herinneringen aan je omaatje <3
BeantwoordenVerwijderen