Een boel jaren terug (maar eigenlijk nog steeds), was ik niet zo goed in mijn boosheid uiten.
Het verschil met tegenwoordig is, dat ik toen niet wist wat boosheid was en hoe het voelde.
Nu weet ik dat wel, maar al te goed helaas, alleen kan ik er niet zo veel mee.
Destijds was ik (veel te) vaak opgenomen in een crisiscentrum.
Ik had het er naar mijn zin, ik voelde er me veilig,
ik voelde er me thuis.
Er waren altijd mensen om me heen.
En hoewel ik niet wist hoe ik moest praten of op een normale manier om aandacht vragen,
vond ik het er wel heel prettig.
Er waren ook veel regels, maar dat had ik nodig,
want ik test (nog steeds) nogal graag uit hoe ver ik kan gaan.
Niet zozeer omdat ik dat zo graag wil, want ik wil het vaak niet eens,
het is iets dat bijna sterker is dan ik,
en wat gewoon gebeurt.
Maar ik heb het nodig om te zien of de ander te vertrouwen is:
hoe ver kan ik gaan voor je me daadwerkelijk laat vallen.
Want dat is wat uiteindelijk toch wel gebeurt:
mensen laten me vallen.
In dat crisiscentrum werkte een man die vaak eerder doorhad dat ik boos was dan ik.
Hij pakte me dan bijna letterlijk in mijn kraag, duwde een zak brood in mijn handen en zei: "Kom we gaan eendjes bekogelen."
Nu, als ik boos of verdrietig ben, denk ik nog vaak terug aan die wandelingen naar het park en onze bekogel partijen!
Man, als ik nu toch eens mocht bekogelen! Arme eenden, zwanen en ganzen!
Stukjes brood zouden niet genoeg zijn.
Ik zou met hele boterhammen gooien, wat zeg ik?
Hele broden zouden er naar hun hoofd geslingerd worden.
En indien mogelijk zou ik een hele bakkerij op hun kop smijten....
Wie, ik? Boos? Verdrietig???
Nee joh, ga toch eendjes bekogelen!
Pas maar op dat Marianne Thieme dit niet leest. Ze plaatst zo een rot stuk over jou in het Zwaans dagblad.
BeantwoordenVerwijderenHet is maar goed dat jij niet echt zo bent. Als er één is die met humor kan schrijven ben jij het. Ik zou dan graag compassie tonen maar ik bulder hier evengoed wat af. Erg he?
Maar laten vallen???? Kom nou. :-(
Oh ja, ik heb je linkje geplaatst in mijn welkomsttekst. Ik hoop dat het je wat bezoek oplevert.
BeantwoordenVerwijderendank je wel plato!
VerwijderenIk kom hier voor het eerst lezen en zal je volgen als je dat niet wilt kun je me blokkeren of even melden dat je dit niet wenselijk vind.
BeantwoordenVerwijderenJe schrijft mooi waarachtig!
dag Novelle, waarom blokkeren? Iedereen is welkom hoor. Als het jou niet bevalt wat ik schrijf, mag je me rustig weer overslaan., ieder zijn vrijheid!
Verwijderenleuk je (weer) te zien ;-)
Hallo Suzanne... ik kom hier naar aanleiding van de promotie die Plato over jou schreef.
BeantwoordenVerwijderenDit logbericht had ik kunnen schrijven, sterker nog, heb ik ook heel veel gedaan, 'vroeger' toen er nog geen pc's waren kladde ik ontelbaar veel schriften vol.
Die 'woede' of geef het beestje maar een naam heb ik ook nog steeds in me hoor. Ik hoop uiteraard voor jou dat dat voor jou anders zal gaan in de toekomst maar mocht dat onverhoopt niet zo zijn, je zult ongetwijfeld net als ik een weg vinden hoe ermee te dealen. Je bent dan misschien wel boos etc maar je komt op mij over als een heel sterk iemand.
Hoe dan ook, ik wens je alle goeds toe en hopelijk 'gisteren al' de rust die er ook is, zoals ik zelf heb ontdekt gaandeweg. Het is cliché (niet voor niets is dat woord uit uitgevonden) maar wel helemaal waar: "alles went!!!"
Hallo Susan,
BeantwoordenVerwijderenVia Plato belandt ik hier. Ik zal vast vaker langskomen.
Loggers die foto's plaatsen en er dan ook nog bij schrijven daar kan ik van genieten.
Hoi Suzanne, Ik hoop dat je nu niet meer zo boos bent, want ik ben gek op eendjes....
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor je reacties bij Jaimee... dat waardeer ik enorm! Zij was ook helemaal trots. Had je ook haar tabblad gezien met de foto's van de paddestoelen??? (hint... beetje brutaal misschien, maar ook ik ben zo trots op haar... ).
he nathalie,
BeantwoordenVerwijderennee dat tabblad heb ik nog niet gezien, maar ik heb haar op mijn weblog tabblad toegevoegd dus ik ga zeker binnenkort nog eens kijken.... Ik vind haar foto's ook super goed!
en of ik nog zo boos ben??? Ja zeker wel, maar ik bekogel geen eendjes meer, daarvoor moet ik nu te ver lopen ;-)
Ze zag je reactie op de foto's.... ze glunderde... heerlijk om te zien. Jij met je kaboutertjes...:) Ze wilde gelijk jouw weblog zien... dus heb ik de foto's laten zien (voor de rest is ze nog iets te jong, dat snap je hoop ik wel).
VerwijderenZe heeft bij een foto gereageerd.... die van een brug!
ja maar ik geloof dat echt van die kaboutertjes!!!! althans, een deel van mij hoopt daar nog steeds op! Iets te vaak in de feteling geweest zullen we maar zeggen! ;-)
VerwijderenJa ik snap dat je de teksten niet laat lezen!
Ze houdt ook van verhaaltjes enzo toch? misschien vindt ze dit wel wat dan: www.kindergedichtjes.blogspot.com
ze zijn niet allemaal even supersterk, grappig of leuk, maar ik krijg wel veel reacties van ouders die zeggen dat hun kids het heel leuk vinden. Maar misschien vindt ze ze wel kinderachtig. ;-) Kijk maar eens!
Ik heb haar bedankt voor de reactie bij de reactie, om het ingewikkeld te maken!
De eerste keer dat ik je log bekijk en ben nu al onder de indruk. Je beschrijft zo mooi je gevoelens, ookik heb ik mijn leven veel boosheid gekend, maar niet zo extreem hoor. Kon er gelukkig goed mee omgaan dus hoefde ik niet de eendjes te bekogelen...maar ik blijf het in mijn achterhoofd houden! Wie weet komt het nog eens van pas.
BeantwoordenVerwijderenHoi Suzanne, Ja meis ik ben je niet vergeten, sterker nog...je bleef maar in "mijn gedachten" ronddwalen!
BeantwoordenVerwijderenDat heb je aan je zelf te danken meis, moet je maar niet zo eerlijk over je eigen gedachten schrijven!
Je weet wat "mijn gedachten" zijn.. "eerlijkheid duurt het langst"!!!
Hopelijk heb jij mij ook nog steeds in jouw gedachten. Je kunt me vinden(wanneer je dat wilt) onder het linkje waarin ik nu reageer.