Ik mocht vorige week heel even in Bern werken. Het was echt maar heel even: aankomen, eten, slapen, werken, slapen en terug vliegen.
Dat vind ik altijd erg jammer, want als ik dan toch ergens moet werken, dan combineer ik dat graag met een beetje toeristje spelen.
Na de gedane arbeid, keerden we weer terug naar onze B&B, waar ik doodmoe en verdrietig op het bed neerplofte.
Tot mijn oog binnen enkele seconden getrokken werd door mijn uitzicht.
Zonsondergang op de besneeuwde alpen.
En hoewel ik merk dat mijn jaarlijkse moeheid en somberheid weer op komt zetten, heb ik zo lang mogelijk met volle teugen zitten genieten. Want zeg nou zelf....
Dit is toch wel 'a room with a view'.
Ik werd er stil en dankbaar van.
Ik prijs me gelukkig.
Da's inderdaad een meer dan mooi uitzicht. Goh, even Bern en er dan niet kunnen rondkijken. Kunnen je opdrachtgevers dan niet wat ruimhartiger zijn? Je komt helemaal, met al die ervaring en kennis, uit Nederland aanzetten toch? Dan hadden ze er wel een of twee daagjes bij kunnen doen, vind ik.
BeantwoordenVerwijderenDit is met recht een room with a view. Daar kun je heerlijk op teren de komende dagen.. Ach, vanaf volgende maand worden de dagen al weer langer.
BeantwoordenVerwijderenWauw, daar word je zeker vrolijk van. Wat een uitzicht! :-)
BeantwoordenVerwijderenvrolijk niet, stil wel....
Verwijderen